marriage

 این حیاتی است که در طول ازدواج حس شود دوستت دارند و مورد احترام قرار بگیرید.

 مقاربت جنسی در زندگی زناشویی یکی از عوامل مهم در حفظ زندگی یک فرد را سالم است.

 امروزه آگاهی های عمومی در خصوص اختلالات شخصیتی و نرخ شیوع آن ها روبه افزایش گذاشته است.

 من یک فرد کاملا اعتماد کننده ای می باشم. من در شرایط نرمال تمایل دارم تا اعتمادم را نسبت به سایر افراد گسترش بدهم و از آنها انتظار دارم تا مهربانی متقابل داشته باشند.

 ریتالین از جمله رایج ترین داروهایی است که برای کنترل علایم بیش فعالی به ویژه در کودکان تجویز می شود.

این روزها، دسته ی زیادی از دانشجویان نیز به مصرف بی رویه ی آن روی آورده اند و آن را به عنوان قرض شب امتحانی می شناسند.

با ما همراه باشید تا شما را با مهم ترین ناگفته های علمی ریتالین آشنا کنیم.

ریتالین چیست و چه کاربردی دارد؟

ریتالین یا همان متیل فنیدیت نام دارویی است که از طرف سازمان غذا و داروی آمریکا به عنوان رایج ترین و کم خطرترین در درمان بیش فعالی کودکان معرفی شده است.

این داروی تاثیر گذار بر سیستم عصبی، در درمان مشکلات دیگری از جمله اختلالات خواب، افسردگی، برخی سرطان ها، کاهش درد، صدمات مغزی و اختلالات شناختی نیز تجویز می شود.

ریتالین تجویز شده به منظور کنترل علایم نقص توجه و بیش فعالی کودکان، غالبا به صورت خوراکی تجویز می شود و علامی مانند درد معده و سردرد را به همراه دارد که با ادامه ی مصرف، کاهش می یابند.

ریتالین به منظور کاهش علایم این اختلال، در دوزهایی متناسب با میزان تحمل فرد تنظیم می شود و عارضه ی خاصی به دنبال ندارد.

ریتالین چگونه عمل می کند؟

مکانزم عمل ریتالین تا حد زیادی مشابه آمفتامین است و از طریق آزاد سازی دوپامین منجر به افزایش مهار ایمپالس ها شده و زمینه را برای تحریک فعالیت سیستم مهاری حرکتی فراهم می کند و از این طریق امکان توجه و تمرکز را افزایش می دهد.

باتوجه به تشابه عملکرد ریتالین با آمفتامین و کوکائین، استفاده زیاد از آن می تواند منجر به وابستگی و اعتیاد نیز شود.

لازم است بدانید که برای درمان از طریق ریتالین غالبا از دوز ۲۰-۳۰ میلی گرم و به صورت خوراکی استفاده می شود چرا که به سرعت از طریق دستگاه گوارش قابل جذب است.

اما استفاده بیش از ۶۰ میلی گرم از آن اثراتی مانند آمفتامین و کوکائین دارد.

از عوارض جانبی مصرف ریتالین چه می دانید؟

بر اساس شواهد بالینی و تحقیقاتی به دست آمده، شواهد زایدی درباره ی سوء مصرف ریتالین به دست آمده است.

به دلیل اینکه ریتالین می تواند توجه و تمرکز را افزایش دهد، بسیاری از دانشجویان و دانش آموزان برای بهبود مهارت های توجهی از ان استفاده می کنند.

اما این نوع از مصرف می تواند به شدت اعتیاد آور باشد.

استفاده از دوز بالای ریتالین به صورت استنشاقی و یا تزریقی اثرات مخرب بسیار زیادی دارد و می تواند باعث ایست قلبی شود.

همچنین به دلیل اینکه نوع تزریقی آن کاملا محلول در آب نیست، می تواند از طریق مسدود کردن عروق منجر به صدمات زیادی در ریه و چشم ها شود.

اثرات کوتاه مدت ریتالین شامل مواردی از جمله افزایش ضربان قلب، پرفشاری خون، گشادی مردمک ها و اختلالات خواب است و از جمله اثرات بلند مدت مصرف آن می تواند به صدمات قلبی، مغزی، ریوی، مشکلاتی در بافت بینی، حس بویایی، سایکوزیس و افسردگی، روان پریشی و اثرات پانیک اشاره کرد.

اوردوز با ریتالین

مصرف بیش از حد ریتالین که به اصطلاح اوردوز نامیده می شود با علایمی همراه است که در صورت مشاهده ی آن ها مراجعه ی هرچه سریع تر به پزشک الزامی است.

این علایم عبارتند از استفراغ، عرق کردن، گرگرفتگی، تکان های عضلانی، توهم، تشنج و کم شدن هوشیاری.

باتوجه به تاثیرات ریتالین بر گیرنده های عصبی سلول های مغزی، مراجعه دیر هنگام می تواند منجر به سکته ی قلب، مغزی و مرگ شود.

بنابراین از مصرف خودسرانه ی این دارو به شدت اجتناب کنید و در صورت تجویز پزشک، دوز داروی مصرفی را با هماهنگی او آغاز کنید و ادامه دهید.

ریتالین و کنترل بیش فعالی

در حال حاضر از ریتالین به عنوان اولین و کم عارضه ترین داروی کنترل کننده ی علایم در انواع مختلف بیش فعالی کودکان استفاده می شود.

بنابراین در صورتی که فرزندتان علایم زیر را دارد، لازم است هر چه سریع تر به منظور بررسی بیش فعالی به پزشک مراجعه کنید.

بر اساس بررسی ها، مراجعه ی زودهنگام تاثیرات بیشتری در کنترل علایم این اختلال دارد و در صورت عدم درمان، علایم می توانند در آخر عمر نیز ادامه یابند.

• فعالیت و تحرک بیش از حد
• حواس پرتی مداوم
• تکانشی بودن به معنای عمل کردن ناگهانی و بدون فکر
• تداوم این علایم تا حدی که در عملکرد تحصیلی و شغلی فرد اختلال ایجاد کند.

درمان بیش فعالی و اختلال کم توجهی با ریتالین

لازم است بدانید که درمان با ریتالین به عنوان تنها درمان لازم و کافی برای بیش فعالی مطرح نخواهد بود.

کودکان بیش فعال نیازمند آن هستند تا بتوانند از طریق یادگیری مهارت هایی مانند برنامه ریزی به شیوه ی رفتاری و شناختی، خودشان را بپذیرند و بتوانند رفتارهای موثرتری داشته باشند.

برخی از پژوهشگران معتقدند بازی می تواند به خودی خود به عنوان نوعی ریتالین عمل کند و منجر به کاهش شدید علام بی توجهی و بیش فعالی شود.

فعالیت های خارج از خانه مانند استفاده از اوقات فراغت، رفتن به پارک، شهربازی و یا ورزش کردن می تواند برای این کودکان بسیار مفید باشد.

البته این مطلب به معنای آن نیست که کودک بیش فعال از مصرف دارو اجتناب کند و صرفا به بازی بپردازد بلکه نشان دهنده ی اثرات چشمگیر فعالیت های حرکت در کاهش علایم است.

دانشجویان معتاد به ریتالین چه کنند؟

بر اساس اخیم امارهای ارایه شده، تقریبا ۶ نفر از هر ۱۰ دانشجو به مصرف ریتالین در دوره های حساسی مانند فصل امتحانات می پردازند.

عدم آگاهی از علایم و عوارض این دارو می تواند نقش زیادی در سوء مصرف آن داشته باشد.

در صورتی که به عنوان یک مصرف کننده ی ریتالین این مقاله را مطالعه می کنید، بهتر است برای ترک آن به متخصص مراجعه کنید و سایر مهارت های مورد نیازتان مانند برنامه ریزی، کنترل استرس و اضطراب و مهارت های بهبود توجه و تمرکز را بیاموزید.

امروزه رویکردهای مختلف روانشناسی از جمله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گشتالت درمانی، روش های بسیار موثری به منظور بهبود توجه و تمرکز ارایه داده اند که می تواند بدون ایجاد وابستگی روانی و جسمی، شما را به هدف تان برساند.

 اسکیزوتایپال به معنای عجیب و غریب است. حتی اگر با این اختلال آشنا نباشید، با مشاهده ی افکار عجیب و غریب، رفتارهای عجیب و ظاهر متفاوت فرد مبتلا متوجه خواهید شد که با یک اسکیزوتایپال مواجه هستید.

ممکن در صحبت های او با ادعاهایی خراقی و نامتناسب با فرهنگ خودش مانند قدرت تله پاتی، سفر به ماه، کشف بعد چهارم و موارد عجیب و غریب مشابهی رو به رو شوید که کاملا خرافی و خلاف واقع است.

به عنوان مثال ممکن است در بین مردم عادی باورهای خرافی مانند “به هم زدن قیچی باعث دعوا می شود” از زمان های گذشته به جا مانده باشد اما تفکر فرد مبتلا به این اختلال، از مجموعه ی بسیار زیادی از این باورها تشکیل شده است که عمیقا به آن ها معتقد است.

افراد با اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

چنین فردی معتقد است دلایل همه ی رفتارهای را از قبل پیشگویی می کند، دیگران با او خصومت دارند، از قدرتی ماورایی برای اثرگذاری بر محیط برخوردار است و می تواند با افکار جادویی اش دیگران را تحت تاثیر قرار دهد.   

این افراد عحیب و غریب نیز مانند سایر مبتلایان به اختلالات شخصیتی از درمان قطعی برخوردار نخواهند بود و از طریق درمان های دارویی و روانشناختی همزمان، تنها علایم شان کاهش می یابد.

با ادامه ی متن همراه باشید تا شما را علل، نشانگان و روش های درمانی این اختلال شخصیتی بیشتر آشنا کنیم.

علایم شخصیت اسکیزوتایپال چیست؟

در صورتی که حداقل ۵ مورد از علایم زیر را در فردی به صورت همزمان مشاهده کنید می توانید به این مساله مشکوک شوید که شاید او از جمله شخصیت های عجیب و غریب باشد.

این آشنایی می تواند در فرایند انتخاب هایی مانند ازدواج بسیار موثر واقع شود و شما را از تله ی بزرگی به نام اختلال شخصیتی رهایی بخشد.

این علایم عبارتند از :

• سوء ظن مداوم و تفکر پارانوئید (بدبینانه)
• عواطف محدود و نامتناسب
• رفتارهای غیر عادی و خاص
• ظاهر عجیب و غریب
• نداشتن دوست صمیمی
• الگوی نافذ نقایص بین فردی و اجتماعی
• اضطراب اجتماعی شدیدی که نه تنها با ادامه یافتن آشنایی کم نمی شود بلکه با افکار بدبینانه نیز همراه است.
• تفکر عجب و غریب و خرافه گرایی افراطی
• تکلم عجیب و غریب مانند پرداختن بیش از حد به حواشی، گفتار مبهم و استعاری
• تفکر و باورهای سحر آمیز موثر بر رفتار مانند سفر به ماه، تله پاتی و…

آیا شخصیت عجیب و غریب همان اسکیزوفرنی است؟

شاید برای تان این سوال ایجاد شود که این نوع اختلال با شخصیت اسکیزوفرنی چه تفاوتی دارد.

در پاسخ باید بدانید این دو اختلال همپوشانی زیادی با یکدیگر دارند. با این تفاوت که بیماران اسکیزوفرنی سوابقی از قطع ارتباط با واقعیت را نیز دارند اما در پیشینه ی اسکیزوتایپال ها شاهدی مبنی بر قطع ارتباط با واقعیت دیده نمی شود.

بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، اسکیزوتایپال به عنوان “اختلال پیش اسکیزوفرنی” و “شبه اسکیزوفرنی” نیز شناخته می شود.

به این معنا که با ادامه یافتن می تواند منجر به قطع ارتباط با واقعیت و تبدیل شدن به حادترین اختلال روانی یعنی اسکیزوفرنی شود.

همچنین نحوه ی تکلم در مبتلایان به این اختلال قابل فهم است. به این معنا که همانند افراد اسکیزوفرن از کلمات بی ربط و غیر منطقی که اصطلاحا “سالاد کلمات” نامیده می شود استفاده نمی کنند.

همچنین بر خلاف اسکیزوفرن ها که مدام از شاخه ای به شاخه ی دیگر می پرند، اسکیزوتایپال ها چنین حالتی را در گفتار نشان نمی دهند.  

بررسی ها نشان دهنده ی آن هستند که اسکیزوتایپال ها علاوه بر تجربه ی توهم، غالبا به افسردگی نیز مبتلا هستند

آیا اسکیزوتایپال قابل درمان است؟

اگرچه فاکتورهایی مانند افکار عجیب و غریب، باورهای سحر آمیز و رفتارهای تعجب برانگیز از جمله نشانه های اصلی اسکیزوتایپال است اما فرد مبتلا به هیچ وجه افکار و رفتارهای خودش را عجیب و غریب نمی داند.

به همین دلیل در صورتی که درمانگر رفتارهایی توام با قضاوت، مسخره کردن و یا نگرشی انتقاد آمیز نسبت به بیمار داشته باشد، درمان به هیچ وجه پیش نخواهد رفت.

در چنین شرایطی فرد مبتلا با احتمال بسیار زیادی درمان را قطع می کند.

به همین دلیل توجه به این مساله بسیار ضروری است.

در کنار درمان های روانشناختی، استفاده از دارو درمانی به منظور کاهش افکار عجیب و غریب نیز ضروری است که تا پایان عمر ادامه خواهد داشت.

ازدواج با محبوب عجیب و غریب

علی رغم نشانگان جادویی این اختلال، ممکن است آشنایی با فردی که از این اختلال رنج می برد، جالب نیز باشد.

شما با فردی مواجه می شوید که ادعاهای زیادی دارد و در صورت عدم آگاهی ممکن است حتی به او وابسته نیز شوید.

آنچه ازدواج با محبوب عجیب و غریب را دشوار می کند، افکار پارانویایی مدوام، انتساب به خود، و الگوی نافد ضعف در روابط فردی و اجتماعی است.

او نمی تواند با دیگران ارتباط اجتماع مطلوبی داشته باشد و دایما رفتارهای دیگران را حمل بر توهین و تحقیر می داند.

این فرد با هر یک از رفتارهای تان به این فکر می کند که مبادا برایش نقشه ای کشیده باشید!

اما داستان زندگی با این محبوب عجیب و غریب به همین جا ختم نمی شود.

لازم است بدانید که اسکیزوتایپال ها، ابدا به نظرات و عقاید دیگران بهایی نمی دهند چراکه معتقدند دیگران قادر به درک مسایل نیستند و درک خودشان از اتفاقات بسیار عمیق تر و در بیشتر موارد دارای منبع ماورایی است!

خبر خوب آن است که در مقایسه با سایر انواع اختلالات شخصیتی، با احتمال بیشتری می توانید از وجود شخصیت عجیب و غریب در همان ابتدای رابطه مطلع شوید.

همچنین اسکیزوتایپال ها غالبا از ورود به روابط اجتماعی دوری می کنند و اکثر عمرشان را در تنهایی به سر می برند.

سایر مشکلات اسکیزوتایپال ها در جامعه

متاسفانه این دسته از افراد جامعه، از امنیت شغلی بسیار پایینی برخوردارند، در روابط کاری شان خراب کاری های زیادی دارند، در حضور دیگران اضطراب زیادی را تجربه کرده و افکار عجیب بیشتری را به زبان می آورند.

اسکیزوتایپال ها غالبا در رعایت بهداشت عمومی نیز با مشکل مواجه اند چرا که سیر کردن در دنیای توهمات و خرافات زمانی برای رسیدگی به خود باقی نمی گذارد و همین مساله باعث می شود تا از جانب دیگران بیشتر طرد شوند.

حساسیت فوق العاده ی آن ها نسبت به طرد نیز باعث می شود تا با هر بار طرد شدن بیشتر در لاک تنهایی خودشان فرو روند و این چرخه ی معیوب همواره تداوم خواهد داشت.

 خوشبختانه این گروه از مبتلایان می توانند با استفاده از دارو و درمان روانشناختی همزمان، زندگی راحت تر و کم عارضه تری را سپری کنند اگرچه امکان تغییر ویژگی های شخصیتی به دلیل ماهیت این دسته از اختلالات وجود ندارد.

 ممکن است که به خاطر این فوبیا سرزنش شوید

 درمان به وسیله ی متادون از جمله روش هایی است که به منظور کاهش علایم ترک اعتیاد در وابستگان به مواد مخدر استفاده می شود.